Wij zijn drie ervaren en enthousiaste kinder-ergotherapeuten met ruime ervaring binnen de kinderrevalidatie en het speciaal- en regulier onderwijs. We zijn alle twee ingeschreven in het Kwaliteitsregister Paramedici en lid van de vereniging Ergotherapie Nederland. Hiervoor moeten we ons regelmatig bij- en nascholen. Ook zijn we actief in diverse netwerk en regio-bijeenkomsten op ons vakgebied.
Meer informatie: www.kinder-ergotherapie.nl
Hoi, ik ben Berdie, en ben in 2012 gestart als ergotherapeut bij kinderpraktijk Kubus (toen nog MWM).
In 1988 ben ik afgestudeerd en vrij snel daarna gaan werken bij revalidatiecentrum Tolbrug in Den Bosch, in de volwassenen-revalidatie.
Mijn droom was om met kinderen te gaan werken, en in 1998 heb ik de overstap gemaakt naar de kinderrevalidatie van Tolbrug op mytylschool Gabriël in Den Bosch (nu Atlent). Daar heb ik met heel veel plezier gewerkt, met kinderen van alle leeftijden en diagnoses, en gezien hoe groot de meerwaarde van samenwerken is. Allereerst natuurlijk met kind, ouders en systeem rondom het kind, maar zeker ook met collega’s van allerlei disciplines!
In 2012 ben ik mijn eigen praktijk gestart, kinder-ergotherapie Den Bosch, en met 2 dagdelen begonnen bij Kubus. Eerst nog naast mijn werk op Atlent, vanaf 2019 alleen bij Kubus. En wat ben ik trots dat we nu met drie ergotherapeuten een mooie praktijk hebben, en onderdeel zijn van kinderpraktijk Kubus! Ik vind het een grote meerwaarde voor goede zorg dat we breed te kunnen kijken met zoveel expertise onder 1 dak.
Mijn ervaring is breed, alle leeftijden en doelgroepen komen wel voorbij. Mijn expertise ligt vooral bij kinderen met een revalidatie-diagnose, met (Z)EMB en het adviseren rondom voorzieningen.
Verder ook met kinderen met een onhandige motoriek, met schoolse vaardigheden/ schrijfproblemen en met problemen in de sensorische informatieverwerking (SI).
Ik ben getrouwd en heb 2 volwassen dochters. Ik hou van wandelen, tennissen/padellen en creatief bezig zijn zoals schilderen.
Ook zit ik in het bestuur van de afdeling Brabant-Oost van Ergotherapie Nederland, en ben actief in het ergotherapie-intervisie netwerk en volg ik regelmatig bij- en nascholingen op diverse gebieden.
In 2007 ben ik in Nijmegen afgestudeerd als ergotherapeut. Na mijn studie heb ik vrijwilligers werk gedaan als kinderergotherapeut in Nepal. Ik heb eerst diverse waarnemingen gedaan en ook met volwassenen ervaring opgedaan bij o.a. de Sint Maartenskliniek. In 2010 ben ik als zelfstandige kinderergotherapeut begonnen in Eindhoven in samenwerking met het speciaal onderwijs voor kinderen met spraak/taal problemen.
Ik zocht meer samenwerking en besloot me in 2012 aan te sluiten bij een fysiopraktijk in Vught om meer vanuit een team te kunnen werken. Ik miste de verbinding en samenwerking met andere disciplines rondom het kind. Tussendoor heb ik nog mogen waarnemen bij de kinderrevalidatie en ben ik per 2014 gestart als kinderergotherapeut in mijn woonplaats bij Ergo Den Bosch. Per 2016 heeft Ergo Den Bosch besloten om te stoppen met de behandeling van kinderen en al snel kwam ik terecht bij mijn fijne collega’s Berdie en Rian die ik kende vanuit de kinderrevalidatie. Nu heb ik eindelijk twee ervaren collega’s die in hetzelfde vak zitten waardoor kunnen we onderling ook veel kunnen bespreken en overleggen. Hiernaast ben ik samen gaan werken met kinderpraktijk MWM wat nu voortgezet gaat worden als kinderpraktijk KUBUS. Dit concept van interdisciplinair samenwerken is nog mooier. Nu is overleg mogelijk met meerdere partijen rondom het kind en kan er met diverse brillen en invalshoeken gekeken worden. Verder woon ik met Bob en onze drie kinderen in Den Bosch.
Mijn ervaring ligt met name in de leeftijd van naar schoolgaande kinderen. Ik heb meerdere post-HBO opleidingen gedaan op het gebied van prikkelverwerking, schrijfproblemen en planningsproblemen.
Bij KUBUS heb ik het meest zin in de samenwerking met alle collega’s, kinderen, ouders en betrokkenen rondom het kind. Het lijkt me heel fijn om met korte lijntjes en vanuit verschillende invalshoeken samen te kijken naar de hulpvraag van een kind. Iedere hulpvraag heeft vaak overlap op verschillende gebieden en is moeilijk te kaderen binnen één vakgebied waardoor het een soort (complexe) puzzel wordt. Ik vind het een uitdaging om met het kind, ouders en collega’s deze puzzel in kaart te brengen. Verder ben ik ervan overtuigd dat meerdere invalshoeken en brillen een beter beeld geven waarna een gerichter en effectiever plan van aanpak op te stellen is rondom het kind.